داستان سریالی روز رستگاری (قسمت دوم)

مرد فروشنده نگاهی به دوستان و هم روستائیانش کرد و گفت: شاید شما راست بگویید و به خانه اش رفت. فردای آن روز کار کشاورزی شروع شده بود. هر روز مرد و زن برای پربار شدن محصول تلاش می کردند. زن ها به مردان کمک می کردند و دختران به پسران. و اینگونه همه در پی بالا رفتن کیفیت محصولاتشان بودند. روزها و شب ها سپری می شدند. هر روز مردان سرِ زمین می رفتند و کارهای مورد نیاز را انجام می دادند و چون روز به میان می رسید، زنان غذاهای لذیذ برای مردان می پختند و دختران در امور خانه و حتی کار کشاورزی به مردان و پدرانشان کمک می کردند. اینگونه همه در اتحاد بودند و کسی در این روستا بیکار نبود. هر روز از صبح تا شب کشاورزان به روزی فکر می کردند که در حال جمع آوری محصولات هستند و خانواده هایشان خوشحال و راضی از برکت فراوان هستند. فروشنده ی روستا که بعضی روزها برای حال و احوال کشاورزان به سرِ زمین ها می رفت، از اینکه هر روز محصولات بزرگ و بزرگ تر می شدند راضی به نظر می رسید. ولی هرگز با لبخند این محصولات را تشویق نمی کرد جز خودِ روستائیان و کشاورزان.

او تصیم گرفته بود امسال بعد از فروش محصولات کشاورزان، در شهر لبخند بزند و کمی شادی کند و با خانواده اش چند روزی به مسافرت برود. ولی در حال حاظر به چیزی بخندد؟ به محصولی که معلوم نیست فردا باشد یا خیر؟ با این تفکر زمین های کشاورزی و باغات را بازدید می کرد می گذشت. و روزها و شب های کشاورزان نیر می گذشت. تا وفت درو رسید میوه های باغات رسیده شده بودند و محصولات آماده برداشت شده بودند. هر کشاورز به کمک سایرین می رفت و اینگونه تک تک محصولات و باغات را جمع آوری کردند.

پایان قسمت دوم

Written by Master Kamel

به این مطلب ستاره دهید و ۲ امتیاز دریافت کنید

(35 votes, average: 4٫57 out of 5)
Loading...